Այսօր՝ մարտի 3-ին «Եռաբլուր» զինվորական պանթենում հողին հանձնեցին 44-օրյա պատերազմում զոհված Գենադի Մնացականյանի աճյունը:
Գենադիի հորաքույրը՝ Գայանե Մնացականյանը լրագրողների հետ զրույցում նշեց. «Իրենք ընտանիքում 5 հոգի են, երեք եղբայր են, ինքը փոքրն էր: Շատ համեստ, բարեհամբույր, ընկերասեր, բարեկամասեր: Այն ժամանակ, երբ որոշ ժամանակ Մոսկվայում էին ապրում, ու գալիս էր Հայաստան, բոլոր հարազատներին, բարեկամներին այցելում էր: Հարգված, սիրված, համեստ, պարկեշտ տղա էր:
Երբ 18 տարին լրացավ, ասաց՝ ես անպայման պետք է ծառայեմ, ես չեմ ուզում փախած մնամ: Մենք ասում էին՝ ուրիշները էստեղից գնում են, որ չծառայեն, դու ինչի՞ ես գալիս Մոսկվայից, աշխատանքն ունես, պայմանները կան: Ասում էր՝ չէ, ես անպայման պետք է ծառայեմ, եկավ, գնաց բանակ: Որոշ առողջական խնդիրներ ուներ, բայց հանձնաժողովը գտավ, որ ինքը ծառայության ենթակա է: Ոչ շարային ծառայության տարան իրեն: Երբ պատերազմն սկսվեց, ինքն արդեն 8 ամսվա ծառայող էր: Վայքում էր ծառայում: Ինքը գոհ էր ծառայությունից, ասում էր՝ ամեն ինչ լավ է»:
Հորաքույրը պատմեց, որ 2020-ի հոկտեմբերի 7-ին Գենադին իր տղաներին է զանգել, իր հորեղբոր տղային է զանգել, ով հիմա զոհված է և «Եռաբլուրում» է թաղված: «Հետո հետ են զանգել, էլ չի պատասխանել: Իսկ ամսի 6-ին ես եմ անձամբ իր հետ խոսել: Երբ ես հուզվեցի, չկարողացա խոսել, հեռախոսն անջատեցի, ինքը հետ զանգեց, ասաց՝ ես ինձ էստեղ շատ լավ եմ զգում, ամեն ինչ լավ է, մեզ ոչ մի վտանգ չի սպառնում, մի լացիր: Այդ ժամանակ իր տեղը ստույգ չասաց, բայց ասաց, որ անտառում ենք այս պահին:
4 տարի մենք անընդհատ սպասել ենք ԴՆԹ պատասխանի: Հետո իբր օգոստոսին է եկել պատասխանը, բայց համապատասխան մարմինները չեն գտել ծնողներին, չնայած մենք Սեւանում ապրում ենք: Օգոստոսից հետո հարսս պատահական լսում է անհետ կորածների ծնողներից, որ ինչ-որ մարմիններ կան, որոնց պատասխանը եկել է: Քրոջ տղան գնում է, էնտեղ ասում են՝ ձեր երեխայի անալիզի պատասխանը եկել է, համապատասխանում է մոր ԴՆԹ-ի հետ: Մոսկվայից եկան, նորից ԴՆԹ անալիզ հանձնեցին, պարզվեց, որ ինքն է»,-ասաց նա:
